Kontrastujące kolory

Elementy silnie kontrastujące kolorystycznie np. biały i czarny silnie przyciągają wzrok. Dlatego główny element obrazu powinien zawierać większy kontrast. Np. jeśli dominuje biały, to warto dodać nawet niewielką ilość czerni aby kontrast uwypuklił dany element.

Kontrast:

• czarny i biały
• kolory przeciwne na kole barw
• silne nasycenie i małe nasycenie barwy

Zasady kompozycji

• nie odgradzaj oglądającego od obrazu. W pewnym sensie zaproś go do środka. Na przykład jeśli występują drzwi to lepiej żeby były otwarte.
• elementy na pierwszym planie powinny być namalowane grubo, szczegółowo, duże kontrasty, elementy na dalszym planie delikatnie, mniejsza warstwa farby, mniej szczegółów, mniej kontrastów
• linie nie powinny prowadzić w kierunku brzegów obrazu lub wychodzić za obraz. Jeśli nie ma innego wyjścia, trzeba namalować coś co zasłoni wyjście linii poza obraz.
• zwierzęta nie powinny stać równo bokiem, raczej widok 3/4
• rzeki, strumienie, drogi powinny wchodzić na obraz kształtem litery S. Łuk nie jest zbyt dobry, prosta linia wygląda bardzo źle.
• rytm – jeśli obraz zawiera ciąg powtarzających się elementów, to powinny one nieco różnić się od siebie, zróżnicowane powinny być także odstępy. Tworzy to wrażenie spokoju.
• równowaga – obraz jest źle zbalansowany jeśli nie ma potrzeby aby oko oglądającego przekroczyło linię przecinającą go w połowie ( w pionie lub z poziomie). Dzieje się tak np. gdy wszystkie przyciągające wzrok elementy zostały zgromadzone w jednej połowie obrazu. Powstaje niekorzystny podział na dwie części. Można złamać ten brak równowagi przez powtórzenie tego efektu na drugiej stronie, ale duplikat powinien mieć znacznie mniejszą moc ( zmniejszony, rozjaśniony, przyciemniony, mniej ostry). Na przykład, główny element obrazu opiera się na dużych kontrastach koloru lub światła. Należy zrównoważyć obraz przez umieszczenie  gdzieś na obrazie takiego samego efektu ale mniejszego i mniej zwracającego uwagę.
• równowaga niesymetryczna – dodaje dynamiki. Element dominujący nigdy nie powinien znajdować się w centrum obrazu. Umieszczamy go z boku (na przykład zgodnie z zasadą trójpodziału). Następnie zrównoważamy go przez mniejszy element dominujący po przeciwnej stronie. Ten z kolei zrównoważamy jeszcze mniejszym elementem. Jeśli główna linia przebiega poziomo lub pionowo powstanie równowaga statyczna. Jeśli linia przebiega  po przekątnej powstanie kompozycja dynamiczna.

Przestrzeń pozytywowa i negatywowa

Przestrzeń pozytywowa stanowi temat obrazu, zaś przestrzeń negatywowa stanowi wszystko inne w tle.

• między głównym obiektem a elementami stanowiącymi tło powinna być przynajmniej jedna linia światła i przynajmniej jedna linia cienia
• przestrzeni negatywowej powinno być więcej na dole niż na górze

Najbardziej interesujący element obrazu

• powinien być tylko jeden. Dwa główne punkty będą ze sobą rywalizować. Jeśli jest kilka ważnych elementów powinny być objęte w jedno centrum, które skupia zainteresowanie widza.
• ludzie, zwierzęta i wytwory człowieka wzmacniają zainteresowanie
• elementy tła powinny kierować wzrok do elementu głównego przez linie wskazujące, linie biegnące w kierunku głównego elementu
• scena powinna zawierać coś w rodzaju pola odpoczynku poza głównym elementem obrazu (najlepiej przed nim). Jest to miejsce w którym oko odpocznie, nie będzie rozpraszane. Dzięki temu obraz nie będzie chaotyczny i męczący dla oka.