Żyd licząty pieniądze – istnieje taki przesąd że posiadanie takiego obrazka w domu przynosi szczęście i powodenie w biznesie i finansach.
Czy to prawda czy nie – nie wiem.
Żydzi kojarzą się z bogactwem, ale chyba nie zawdzięczają tego jakiemuś cudownemu szczęściu lecz jest to kwestia wychowania.

Znany psycholog Philip Zimbardo opisuje zagadnienie nieśmiałości wśród ludzi różnych narodowości. Wśród Żydów występuje ono najrzadziej, co ma związek ze sposobem wychowywania dzieci.
W kulturze żydowskiej dziecko wychowuje się w poczuciu własnej wartości i siły.
Kiedy dziecko osiągnęło coś dobrego chwali się je i przypisuje mu zasługę za to. Z kolei gdy dziecku się coś nie udało, winny jest świat zewnętrzny, okoliczności, nauczyciel a nie samo dziecko. Dzięki czemu dzieci nabierają pewności siebie.
Inaczej jest w kulturach wschodnich, gdzie istnieje największy procent ludzi nieśmiałych. Tu gdy dziecko osiągnęło jakiś sukces, zasługi przypisuje się rodzicom, nauczycielom, rodzinie, państwu a nie samemu dziecku. Tymczasem gdy dziecku coś się nie udało, ono staje się najbardziej winne, mało tego obarcza się je jeszcze większą winą, bo przynosi wstyd rodzinie i całemu krajowi.
W kulturze żydowskiej cnotą jest odwaga w pokonywaniu przeciwności losu bez względu na możliwości i ryzyko. Czyli w społeczeństwie nagradza się działanie i podejmowanie ryzyka bez względu na to czy mamy możliwości, zdolności itp.
W naszym społeczeństwie wygląda to zupełnie inaczej. Gdy ktoś chce coś zrobić to lepiej trzymać język za zębami i nie zwierzać się. W przeciwnym razie zaraz usłyszysz, że jesteś: za stary, za młody, nie nadajesz się, nie masz zdolności, a w ogóle na pewno ci się nie uda i lepiej nawet nie próbuj.
Ile to szans zostało zaprzepaszczonych bo posłuchałeś/aś dobrych rad, że “ty sobie nie poradzisz”, “zginiesz tam”. Te przestrogi wynikają najczęściej z troski, ale troskę przecież można wyrazić inaczej, a nawet pomóc danej osobie, omówić za i przeciw, zamiast opisywać najczarniejsze scenariusze porażki i zagłady.